نحوه کار با دستگاه XRF چگونه است؟ صفر تا صد کار با دستگاه

راهنمای جامع دستگاه XRF: از مبانی تا کاربرد عملی دستگاه طیف‌ سنجی فلورسانس اشعه ایکس

طیف‌ سنجی فلورسانس اشعه ایکس (XRF) یکی از مهم‌ ترین و پرکاربردترین روش‌ های تجزیه عنصری است که به ما امکان می‌ دهد بدون تخریب نمونه، بفهمیم چه عناصری و تقریبا به چه میزانی در یک ماده وجود دارند.

این تکنیک مانند یک کارآگاه حرفه‌ ای عمل می‌ کند که با تاباندن نوع خاصی از نور (اشعه ایکس) به نمونه و بررسی “پاسخ” یا “بازتاب نوری” خاصی که از نمونه برمی‌ گردد، هویت و مقدار عناصر سازنده آن را فاش می‌ سازد. از کنترل کیفیت محصولات صنعتی گرفته تا تجزیه و تحلیل سنگ‌ های معدنی، بررسی آثار هنری باستانی و حتی پایش آلاینده‌ های محیطی، XRF نقش کلیدی ایفا می‌ کند.

 

این راهنما شما را با “صفر تا صد” این تکنیک، از مبانی نظری گرفته تا نحوه کار عملی با دستگاه، آشنا خواهد کرد. جهت استعلام قیمت دستگاه XRF با کارشناسان فروش مهام آزما از طریق شماره تماس ۰۲۱۸۶۰۴۵۸۷۰ در ارتباط باشید.

 

اشعه ایکس چه رازی را فاش می‌ کند؟

برای درک نحوه کار XRF، ابتدا باید با دو مفهوم کلیدی آشنا شویم: اشعه ایکس و پدیده فلورسانس

ماهیت اشعه ایکس

اشعه ایکس نوعی تابش الکترومغناطیسی با انرژی بسیار بالا و طول موج کوتاه است، بسیار پرانرژی‌ تر از نور مرئی. این انرژی بالا به اشعه ایکس اجازه می‌ دهد تا به درون مواد نفوذ کند.

 

فرآیند فلورسانس اشعه ایکس

این فرآیند قلب تپنده تکنیک XRF است و در چند مرحله اتفاق می‌ افتد:

• تحریک اولیه

یک منبع قدرتمند (یک لامپ تولیدکننده اشعه ایکس) پرتویی از اشعه ایکس اولیه (Primary X-rays) را به سمت نمونه مورد آزمایش شلیک می‌ کند.

• برخورد و یونیزاسیون

هنگامی که این پرتوهای ایکس اولیه پرانرژی به اتم‌ های موجود در نمونه برخورد می‌ کنند، انرژی کافی برای خارج کردن (کندن) الکترون‌ ها از لایه‌ های داخلی اتم (لایه‌ هایی مانند K یا L که به هسته نزدیک‌ ترند) را دارند. این پدیده، اثر فوتوالکتریک نام دارد. با خارج شدن یک الکترون داخلی، اتم یونیزه شده و یک جای خالی الکترونی ایجاد می‌ شود که اتم را در وضعیت ناپایدار و پرانرژی قرار می‌ دهد.

• آرام‌ سازی و نشر فلورسانس

اتم برای بازگشت به حالت پایدار، این جای خالی را با یک الکترون از لایه‌ های خارجی‌ تر (به عنوان مثال لایه M یا L که انرژی بیشتری دارند) پر می‌ کند. از آنجایی که الکترون از یک لایه با انرژی بالاتر به یک لایه با انرژی پایین‌ تر منتقل می‌ شود، انرژی اضافی خود را به صورت یک فوتون اشعه ایکس ثانویه آزاد می‌ کند. این اشعه ایکس ثانویه، اشعه ایکس فلورسانس (Fluorescent X-ray) نامیده می‌ شود.

• امضای عنصری

نکته کلیدی اینجاست که انرژی (یا طول موج) اشعه ایکس فلورسانس منتشر شده، کاملا مشخصه عنصری است که آن را تولید کرده است. هر عنصر، الگوی انرژی یا “اثر انگشت” فلورسانس ایکس منحصربه‌ فردی دارد. به عنوان مثال، انرژی اشعه ایکس فلورسانس مشخصه آهن با انرژی اشعه ایکس فلورسانس مشخصه مس یا کلسیم متفاوت است.

• شدت و غلظت

علاوه بر این، تعداد یا شدت (Intensity) فوتون‌ های فلورسانس منتشر شده از یک عنصر خاص، با غلظت آن عنصر در نمونه متناسب است. هرچه مقدار یک عنصر در نمونه بیشتر باشد، سیگنال فلورسانس قوی‌ تری از آن عنصر دریافت خواهیم کرد.

دستگاه XRF این پرتوهای ایکس فلورسانس مشخصه را جمع‌ آوری، تفکیک و شدت آن‌ ها را اندازه‌ گیری می‌ کند تا هم نوع عناصر موجود (آنالیز کیفی) و هم مقدار آن‌ ها (آنالیز کمی) را تعیین نماید.

 

اجزای کلیدی دستگاه XRF

یک دستگاه XRF، صرف‌ نظر از نوع و مدل، از اجزای اصلی زیر تشکیل شده است:

۱) منبع اشعه ایکس (X-ray Source)

رایج‌ ترین منبع، یک لامپ اشعه ایکس (X-ray Tube) مهر و موم شده است. این لامپ شامل یک فیلامان (کاتد) است که با گرم شدن، الکترون ساطع می‌ کند. این الکترون‌ ها تحت یک ولتاژ بسیار بالا (چند ده تا چند صد کیلوولت) به سمت یک هدف فلزی (آند) شتاب داده می‌ شوند. برخورد الکترون‌ های پرانرژی به آند (که معمولا از فلزاتی مانند رودیوم (Rh)، تنگستن (W)، مولیبدن (Mo) یا کروم (Cr) ساخته می‌ شود) باعث تولید اشعه ایکس اولیه می‌ شود. انتخاب جنس آند بر اساس محدوده عناصر مورد آنالیز و نوع کاربرد صورت می‌ گیرد.

 

۲) نگهدارنده نمونه (Sample Holder/Chamber)

بخشی که نمونه مورد آزمایش در آن قرار می‌ گیرد. طراحی این محفظه به گونه‌ ای است که نمونه به طور دقیق در مسیر پرتو ایکس اولیه قرار گیرد و پرتوهای فلورسانس به سمت آشکارساز هدایت شوند. در برخی دستگاه‌ ها، برای آنالیز عناصر سبک (با عدد اتمی پایین)، این محفظه تحت خلاء قرار می‌ گیرد یا با گاز هلیوم پر می‌ شود تا از جذب پرتوهای ایکس کم‌ انرژی این عناصر توسط هوا جلوگیری شود.

 

۳) سیستم آشکارساز اشعه ایکس (X-ray Detection System)

وظیفه این بخش، آشکارسازی و اندازه‌ گیری انرژی (یا طول موج) و شدت پرتوهای ایکس فلورسانس رسیده از نمونه است. دو نوع اصلی سیستم آشکارسازی وجود دارد که دستگاه‌ های XRF را به دو دسته کلی تقسیم می‌ کند:

• طیف‌ سنج‌ های تفکیک انرژی (Energy Dispersive XRF – EDXRF)

در این سیستم‌ها، یک آشکارساز نیمه‌ هادی (مانند آشکارسازهای سیلیکون-لیتیوم Si(Li) یا آشکارسازهای سیلیکون رانشی (SDD)) تمام فوتون‌ های ایکس فلورسانس را که به آن می‌ رسند، به طور همزمان دریافت کرده و انرژی هر فوتون را اندازه‌ گیری می‌ کند. سپس این اطلاعات به صورت یک طیف (نمودار شدت بر حسب انرژی) نمایش داده می‌ شود. دستگاه‌ های EDXRF ساده‌ تر، سریع‌ تر، کوچک‌ تر و ارزان‌ تر هستند و برای آنالیزهای سریع و غربالگری بسیار مناسب‌ اند. دستگاه‌های XRF پرتابل (قابل حمل) عمدتا از این نوع هستند.

• طیف‌ سنج‌ های تفکیک طول موج (Wavelength Dispersive XRF – WDXRF)

این سیستم‌ ها پیچیده‌ تر اما دارای قدرت تفکیک بسیار بالاتری هستند. در WDXRF، پرتوهای ایکس فلورسانس ابتدا به یک یا چند کریستال تحلیل‌ گر (Analyzing Crystal) با ساختار بلوری کاملا مشخص برخورد می‌ کنند. این کریستال‌ ها بر اساس قانون براگ (nλ = 2d sinθ)، پرتوهای ایکس را بر اساس طول موجشان (λ) و در زوایای (θ) خاصی پراکنده (تفکیک) می‌ کنند. با چرخاندن کریستال و آشکارساز، طول موج‌ های مختلف یکی پس از دیگری به سمت آشکارساز (یک شمارنده گازی تناسبی یا شمارنده سنتیلاسیون) هدایت و شدت آن‌ ها اندازه‌ گیری می‌ شود. دستگاه‌ های WDXRF گرانتر و بزرگتر هستند اما برای آنالیز عناصر سبک، نمونه‌ های پیچیده با همپوشانی خطوط طیفی و دستیابی به دقت و صحت بالاتر، ارجحیت دارند.

 

۴) سیستم پردازش داده و نرم‌افزار (Data Processing System and Software)

سیگنال‌ های الکتریکی خروجی از آشکارساز توسط این سیستم تقویت، پردازش و به یک طیف قابل فهم تبدیل می‌ شوند. نرم‌ افزار دستگاه نقش حیاتی در کنترل عملکرد دستگاه، نمایش طیف، شناسایی کیفی پیک‌ های عنصری (با مقایسه انرژی یا طول موج پیک‌ ها با کتابخانه داخلی) و انجام محاسبات کمی برای تعیین غلظت عناصر ایفا می‌ کند.

 

صفر تا صد کار با دستگاه XRF – راهنمای عملی

کار با دستگاه XRF شامل چندین مرحله کلیدی است که در ادامه به ترتیب توضیح داده می‌ شوند:

۱. ایمنی، اولین و مهم‌ ترین گام

اشعه ایکس جزو تابش‌ های یونیزان است و قرار گرفتن بیش از حد در معرض آن می‌ تواند برای سلامتی مضر باشد. بنابراین، رعایت اصول ایمنی در کار با دستگاه XRF از اهمیت فوق‌ العاده‌ای برخوردار است:

• آگاهی از خطرات: اپراتورها باید به طور کامل از خطرات بالقوه اشعه ایکس آگاه باشند.
• سیستم‌های ایمنی دستگاه: دستگاه‌ های XRF مدرن دارای سیستم‌ های ایمنی داخلی متعددی مانند قفل‌ های ایمنی (Interlocks) هستند که در صورت باز بودن درب محفظه نمونه یا وجود نقص، از تولید اشعه ایکس جلوگیری می‌ کنند. همچنین، بدنه دستگاه دارای حفاظ‌ های سربی برای جلوگیری از نشت اشعه است.
• آموزش و دستورالعمل‌ ها: اپراتورها باید آموزش‌ های لازم درخصوص ایمنی در برابر اشعه را دیده باشند و همواره از دستورالعمل‌ های ایمنی ارائه شده توسط سازنده دستگاه و مسئول ایمنی آزمایشگاه پیروی کنند.
• عدم دستکاری: هرگز نباید سیستم‌ های ایمنی دستگاه را دستکاری یا غیرفعال کرد.

 

۲. آماده‌ سازی نمونه: کلید نتایج دقیق

کیفیت نتایج حاصل از آنالیز XRF به شدت به نحوه آماده‌سازی نمونه وابسته است. هدف از آماده‌سازی، ارائه یک نمونه همگن (یکدست)، با سطح صاف و ضخامت کافی به دستگاه است. روش آماده‌سازی به نوع نمونه (جامد، پودر، مایع) بستگی دارد:

نمونه‌ های جامد (Solid Samples)

• آنالیز مستقیم: اگر نمونه جامد دارای سطح صاف، تمیز و همگن باشد (مانند یک قطعه فلزی ماشین‌ کاری شده)، ممکن است بتوان آن را مستقیما آنالیز کرد.
• برش، سایش و پولیش: برای نمونه‌ های فلزی یا زمین‌ شناسی نامنظم، ابتدا باید یک سطح صاف و معرف از نمونه تهیه شود.
• تهیه قرص فشرده (Pressed Pellets): مواد پودری (مانند سیمان، خاک، سنگ معدن پودر شده) را می‌ توان به تنهایی یا با افزودن یک ماده چسباننده (Binder) تحت فشار بالا به یک قرص همگن و پایدار تبدیل کرد. این یکی از رایج‌ ترین روش‌ های آماده‌ سازی است.
• روش ذوب (Fusion): برای نمونه‌ هایی با ماتریکس بسیار پیچیده (مانند نمونه‌ های زمین‌ شناسی، سرامیک‌ ها، سیمان) که اثرات بین عنصری (Matrix Effects) در آن‌ ها شدید است، روش ذوب بسیار مؤثر است. در این روش، نمونه پودر شده با یک ماده گدازآور (Flux) مانند لیتیوم بورات در دمای بالا (حدود ۱۰۰۰-۱۲۰۰ درجه سانتی‌ گراد) ذوب شده و سپس سرد می‌ شود تا یک دیسک شیشه‌ ای همگن و یکنواخت تشکیل شود. این روش اثرات اندازه ذرات و ناهمگنی کانی‌ شناسی را حذف کرده و دقت آنالیز را به طور قابل توجهی افزایش می‌ دهد، اما زمان‌ بر و پرهزینه‌ تر است.

نمونه‌های پودری (Powder Samples)

• پودر آزاد: پودرهای ریز و همگن را می‌ توان مستقیما در کاپ‌ های مخصوص نمونه XRF که دارای یک پنجره نازک و شفاف در برابر اشعه ایکس (مانند فیلم مایلار یا پلی‌ پروپیلن) هستند، ریخته و آنالیز کرد.
• قرص فشرده: همانطور که در بالا ذکر شد.

نمونه‌های مایع و روغنی (Liquid and Oil Samples)

برای آنالیز مایعات، از سلول‌ های مخصوص مایع با پنجره‌ های نازک و مقاوم در برابر خوردگی استفاده می‌ شود. باید دقت کرد که پنجره در اثر فشار مایع باد نکند یا توسط نمونه، آلوده یا خورده نشود.

 

۳. روشن کردن و تنظیمات اولیه دستگاه

همیشه طبق دستورالعمل سازنده دستگاه عمل کنید. که شامل روشن کردن سیستم خنک‌ کننده لامپ اشعه ایکس و آشکارساز (در صورت وجود) و سپس خود دستگاه می باشد.

نرم‌ افزار کنترلی دستگاه را اجرا کنید.

برنامه یا متد آنالیتیکال مناسب را بر اساس نوع نمونه و عناصر مورد نظر انتخاب یا ایجاد کنید. این تنظیمات شامل ولتاژ و جریان لامپ اشعه ایکس، زمان اندازه‌ گیری، نوع فیلترهای پرتو اولیه (در صورت استفاده) و محیط محفظه نمونه (هوا، خلاء یا هلیوم) می‌ شود.

 

۴. کالیبراسیون دستگاه: اساس آنالیز کمی دقیق

برای اینکه بتوان شدت سیگنال‌ های XRF را به غلظت‌ های عنصری تبدیل کرد، دستگاه باید کالیبره شود:

• اهمیت کالیبراسیون: رابطه بین شدت فلورسانس و غلظت عنصر تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله اثرات ماتریکس است. کالیبراسیون این اثرات را در نظر می‌ گیرد.
• استفاده از مواد مرجع استاندارد (Standard Reference Materials – SRMs/CRMs): بهترین روش کالیبراسیون، استفاده از مجموعه‌ ای از مواد مرجع استاندارد است که ترکیب شیمیایی آن‌ ها به طور دقیق مشخص و گواهی شده است و ترکیب آن‌ ها تا حد امکان به نمونه‌ های مجهول شما نزدیک باشد. با آنالیز این استانداردها، منحنی‌ های کالیبراسیون (شدت بر حسب غلظت) برای هر عنصر ایجاد می‌ شود.
• کالیبراسیون تجربی (Empirical Calibration): اگر استانداردهای مرجع گواهی‌ شده در دسترس نباشند یا مناسب نباشند، می‌ توان با استفاده از نمونه‌ هایی با ترکیب مشابه نمونه‌ های مجهول که غلظت عناصر در آن‌ ها با روش‌ های دیگر به دقت تعیین شده است، کالیبراسیون را انجام داد.
• روش‌ های بدون استاندارد یا پارامترهای بنیادی (Standardless/Fundamental Parameters – FP): برخی دستگاه‌ های XRF  به‌ ویژه EDXRF دارای نرم‌ افزارهایی هستند که از مدل‌ های فیزیکی نظری فرآیند فلورسانس اشعه ایکس و پارامترهای مشخص دستگاه برای محاسبه غلظت‌ ها استفاده می‌ کنند. این روش نیاز به تعداد زیادی استاندارد را کاهش می‌ دهد و برای آنالیز نمونه‌ های ناشناخته یا زمانی که استاندارد مناسب در دسترس نیست، بسیار مفید است. هرچند دقت آن ممکن است به اندازه کالیبراسیون تجربی با استانداردهای اختصاصی نباشد، اما برای آنالیزهای غربالگری و نیمه‌ کمی بسیار کارآمد است.

 

۵. قرار دادن نمونه و شروع آنالیز

نمونه آماده‌ شده را با دقت در نگهدارنده نمونه قرار دهید.

مطمئن شوید که محفظه نمونه به درستی بسته شده است. (این مورد برای ایمنی و همچنین برای عملکرد صحیح در محیط خلاء یا هلیوم ضروری است)

از طریق نرم‌افزار، دستور شروع آنالیز را صادر کنید.

 

۶. جمع‌ آوری و پردازش طیف

دستگاه نمونه را تحت تابش اشعه ایکس قرار داده و پرتوهای ایکس فلورسانس بازگشتی را جمع‌ آوری و ثبت می‌ کند. این فرآیند ممکن است از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد.

پس از اتمام اندازه‌ گیری، نرم‌ افزار طیف XRF را نمایش می‌ دهد (نمودار شدت برحسب انرژی برای EDXRF یا شدت برحسب زاویه/طول موج برای WDXRF)

• آنالیز کیفی: اولین قدم، شناسایی پیک‌ های موجود در طیف است. هر پیک در یک انرژی یا طول موج خاص، نشان‌ دهنده حضور یک عنصر مشخص است. نرم‌ افزار با مقایسه موقعیت پیک‌ ها با کتابخانه داخلی خود، عناصر موجود در نمونه را شناسایی می‌ کند.
• آنالیز کمی: سپس نرم‌ افزار با استفاده از منحنی‌ های کالیبراسیون ذخیره‌ شده یا محاسبات FP، شدت پیک‌ های مربوط به هر عنصر را به غلظت (به صورت درصد وزنی یا ppm) تبدیل می‌ کند.

 

۷. تفسیر نتایج و گزارش‌ دهی

نتایج به دست آمده را بررسی کنید.

به همپوشانی احتمالی پیک‌ ها (مخصوصا در EDXRF برای عناصری با خطوط انرژی نزدیک) و نحوه تصحیح آن‌ ها توسط نرم‌ افزار توجه کنید.

کیفیت داده‌ ها، مانند خطاهای آماری شمارش و حدود تشخیص برای هر عنصر را ارزیابی کنید.

نتایج را در فرمت موردنظر (شامل نام نمونه، عناصر شناسایی‌ شده، غلظت‌ ها، واحدها و در صورت لزوم، عدم قطعیت اندازه‌ گیری) گزارش دهید.

 

۸. خاموش کردن دستگاه و نگهداری آن

پس از اتمام کار، دستگاه را طبق دستورالعمل سازنده خاموش کنید.

به برنامه نگهداری منظم دستگاه توجه کنید. این ممکن است شامل بررسی و تمیز کردن پنجره لامپ اشعه ایکس، پنجره آشکارساز، بررسی سیستم خلاء (در صورت وجود)، و انجام تست‌ های کنترل کیفیت دوره‌ ای باشد. نگهداری مناسب، عمر مفید دستگاه را افزایش داده و صحت و پایداری نتایج را تضمین می‌ کند.

 

مزایا و محدودیت‌ های روش و دستگاه XRF

مزایا

• اغلب غیرمخرب: یکی از بزرگترین مزایای XRF این است که به نمونه آسیب نمی‌ رساند و نمونه پس از آنالیز قابل استفاده برای سایر آزمایش‌ ها است.
• آماده‌ سازی نمونه ساده یا حداقل: برای بسیاری از انواع نمونه‌ ها، آماده‌ سازی پیچیده‌ ای لازم نیست.
• سرعت آنالیز بالا: اندازه‌ گیری‌ ها معمولا سریع هستند.
• پوشش وسیع عناصر: XRF می‌ تواند طیف وسیعی از عناصر، از سدیم (Na) یا منیزیم (Mg) تا اورانیوم (U) را شناسایی و اندازه‌ گیری کند. (WDXRF برای عناصر سبکتر عملکرد بهتری دارد)
• قابل استفاده برای انواع نمونه: جامدات، مایعات، پودرها، لجن‌ ها و حتی فیلم‌ های نازک قابل آنالیز هستند.
• پایداری و قابلیت اطمینان بالا: دستگاه‌ های XRF مدرن بسیار پایدار و قابل اعتماد هستند.
• قابلیت حمل: دستگاه‌ های XRF پرتابل (دستی) امکان آنالیز در محل را فراهم می‌ کنند.

 

محدودیت‌ ها

• حدود تشخیص: اگرچه برای بسیاری از عناصر خوب است (معمولا در محدوده ppm یا درصد)، اما حساسیت XRF به اندازه تکنیک‌هایی مانند ICP-MS برای آنالیز مقادیر بسیار ناچیز (Trace Elements) نیست.
• اثرات ماتریکس: جذب و تقویت ثانویه پرتوهای ایکس توسط سایر عناصر موجود در نمونه (اثرات ماتریکس) می‌ تواند بر شدت سیگنال‌ ها تأثیر گذاشته و منجربه خطا شود. این اثرات باید از طریق کالیبراسیون دقیق، روش‌ های آماده‌ سازی خاص (مانند ذوب) یا الگوریتم‌ های تصحیح نرم‌ افزاری مدیریت شوند.
• حساسیت محدود برای عناصر بسیار سبک: اندازه‌ گیری عناصر با عدد اتمی بسیار پایین (مانند بریلیوم، لیتیوم، بور، کربن، نیتروژن، اکسیژن) با دستگاه‌ های XRF استاندارد دشوار یا غیرممکن است و نیاز به تجهیزات WDXRF خاص با کریستال‌ ها، پنجره‌ ها و آشکارسازهای ویژه دارد.
• عدم ارائه اطلاعات در مورد حالت شیمیایی: XRF اصولا یک تکنیک تجزیه عنصری است و به طور مستقیم اطلاعاتی درمورد حالت شیمیایی یا نوع پیوندهای یک عنصر (Speciation) ارائه نمی‌ دهد.
• تکنیک سطحی (برای برخی نمونه‌ ها): عمق نفوذ اشعه ایکس به نمونه محدود است و به انرژی اشعه و چگالی نمونه بستگی دارد. بنابراین، برای نمونه‌ های ناهمگن، نتایج XRF ممکن است بیشتر معرف ترکیب سطح نمونه باشد تا کل توده آن

 

نتیجه‌ گیری: XRF، ابزاری همه‌ کاره در دنیای تجزیه

طیف‌ سنجی فلورسانس اشعه ایکس (XRF) یک ابزار تحلیلی فوق‌ العاده توانمند، سریع و اغلب غیرمخرب است که به دلیل تطبیق‌ پذیری بالا، نقش بسیار مهمی در کنترل کیفیت صنعتی، اکتشافات معدنی، مطالعات محیط زیستی، تحقیقات علم مواد و حتی حفظ و بررسی میراث فرهنگی ایفا می‌ کند. تسلط بر “صفر تا صد” کار با این دستگاه، شامل درک عمیق از مبانی نظری، شناخت اجزای دستگاه، مهارت در آماده‌ سازی انواع نمونه‌ ها، توانایی انجام کالیبراسیون دقیق، اجرای صحیح آنالیز و تفسیر هوشمندانه نتایج است. با رعایت اصول ایمنی و نگهداری مناسب، دستگاه XRF می‌ تواند سال‌ ها به عنوان یک همکار قابل اعتماد در آزمایشگاه شما خدمت کند.

 

جهت اطلاع از موجودی کالاها و قیمت ها با مشاورین فروش شرکت تجهیزات آزمایشگاهی مهام آزما ۰۲۱۸۸۵۰۹۳۸۴ – ۰۲۱۸۶۰۴۵۸۷۰ در ارتباط باشید.